{
    "title": "Persian Kedi",
    "image": "https://www.kediler.gen.tr/images/persian-kedi.jpg",
    "date": "19.01.2024 19:23:32",
    "author": "Cemile Akyer",
    "article": [
        {
            "article": "<div><b>Persian Kedi,</b> veya İran Kedisi kökeni çok eskilere dayanan, karakterize yuvarlak yüzlü, uzun tüylü ve kısa burunlu bir türdür. İngiltere'de Longhair (Uzun Tüylü) veya Persian Longhair (İran Uzun Tüylüsü) olarak da bilinir. Orta Doğu'da ise özellikle Şiraz veya Şirazi olarak anılır. Bu kediler çok uysaldır. Kucağa alınmaktan çok hoşlandıklarından tam bir ev kedisidir. Sakin bir karaktere sahip olduklarından, mütevazi apartman yaşamı için ideal ve popüler bir cinstir. Gözleri genellikle kısık bakar ve yaş akar. Bu nedenle sahiplerinin her gün özellikle kedinin gözlerini temizlemesi gerekir. Tüyleri çok uzun ve sık olduğu için bakımı biraz zordur. Yaklaşık 15 yıl yaşarlar. Uzun yıllar Amerika'da en popüler cins olmasına rağmen İngiltere ve Fransa'da bir düşüş yaşamıştır.</div><div><br></div><div>Persler kedi sevgileri ile uzun bir saltanat sürmüşler ve 1871 yılından itibaren gösteriler düzenlemişlerdir. İlk ilk modern kedi gösterisi olarak da Londra Cristal Saray'da düzenlenmiş olan şova katılmışlardır. Kedi severlerin babası olarak bilinen Harrison Weir tarafından düzenlenen bu ünlü gösteri, cinslerin birçok temsilcisi arasında bugün bile devam eden bir üstünlük yarışı oldu.</div><div><br></div><div>Kayıtlara göre 1620'li yıllarda İran'dan Avrupa'ya ithal edilmiştir. Bu kedi cinsine İngilizler tarafından 19. Yüzyılın sonlarından itibaren ilgi duyulmaya başlanmış ve İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra Amerikan yetiştiricileri tarafından da keşfedilmiştir. Bazı kedi sever örgütlerin cins standartlarına göre Persian Kedi, Himalayan ve Exotic Shorthair'in varyantı olarak kabul edilirken, diğerlerine göre tamamen ayrı bir ırktır.</div><div><br></div><div>Yetiştiricileri tarafından yürütülen selektif çoğaltma, kürk renklerinde geniş bir yelpazede geliştirilmesini sağlamıştır ama aynı zamanda da düz yüzlü Persian Kedi yaratılmasına yol açmıştır. Kedi sevenler tarafından bu kafa yapısının bir dizi sağlık sorunları getirebileceği düşünülmüştür. Aynen Siyam cinsinde olduğu gibi, geleneksel eski tip cinsi korumak için bazı yetiştiricileri tarafından çaba gösterilmiş ancak düz yüzlüler daha popüler olmuştur. Bu türde kalıtsal polikistik böbrek hastalığı olup, bazı ülkelerde neredeyse kedi popülasyonunun yarısını etkileyecek derecede yaygındır.</div><div><br></div><div>Son genetik araştırmalar günümüz Persian kedilerinin Yakın Doğu cinsiyle değil Batı Avrupa kedileriyle daha benzer olduğunu göstermektedir. Araştırmacılar mümkün olabilecek en eski İran kedisiyle kıyaslandığında, modern türün antik kökenli olsa da fitocoğrafik imzayı kaybettiğini belirtmektedirler."
        }
    ]
}